Toplum arasında tırnak yeme alışkanlığı sadece görüntüsel olarak kötü düşünülmemekte aynı zamanda aşağılanma, duygusal acı çekme ve sosyalleşmede bozulmalara neden olabilecek hoş olmayan bir alışkanlık olarak düşünülür.
Tırnak yeme (onychophagia-onikofaji) ağızın yeme, içme ve konuşma amacı dışında kullanımı; diş gıcırdatma, parmak emme, kalem çiğneme gibi kategorilendirilen alışkanlıklar gibi bir parafonksiyonel alışkanlıktır. Tırnak yeme çocukluk çağında başlar ergenlikte artar ve yaş ile birlikte azarak yetişkinlikte bir alışkanlık olarak devam eder. Ergenlikte tırnak yemenin, ergenin yaşamındaki geçiş dönemi zorlukları nedeniyle artmakta olduğu ve bu dönemlere bağlı olarak değişiklik gösterdiği düşünülebilir.
* Kötü bir alışkanlığı değiştirmek zaman alır ama çocuğunuzda tırnak yeme ile birlikte farklı bir durum gözlüyorsanız doktorunuza danışabilirsiniz.
Çocuğunuzu bu alışkanlıktan vazgeçirmek için;
- Tırnağa zeytinyağı sürmek tırnakları yumuşatır ve iseği azaltır.
- Manikür yaptırmak veya düzgün şekil vererek kesip, tırnağın hoş görünmesini sağlamak.
- Eldiven giydirmek.
- Tırnak yemek yerine sakız çiğnetmek.
- Ellerini meşgul edecek olumlu birşeylerle oyalamak; müzik aleti ile oynatmak, top ile oynatmak gibi.
Tırnak yeme alışkanlığı psikolojik mi?
Zihinsel Bozukluların Teşhis ve İstatistiksel El Kitabı’na ( Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, fifth edition) göre “tırnak yeme” obsesif-kompülsif ve ilgili bozukluklar olarak sınıflandırılmıştır. Uluslararası Hastalık Sınıflandırması’na (International Classification of Diseases, 10th edition) göre tırnak yeme, başparmak emme, burun çekme gibi çocukluk ve ergenlik döneminde ortaya çıkan “diğer sınıflandırılmış davranışsal ve duygusal bozukluklar” olarak sınıflandırılmıştır.
Bazı araştırmalar göstermiştir ki, çoğu durumda, tırnak yeme sadece bir kozmetik problem olarak kabul edilir ama bununla birlikte, eş zamanlı ortaya çıkan ayırt edilebilir koşullar varsa, genellikle psikiyatrik olduğu gözlemlenmiş. Psikiyatri polikliniğine başvuran tırnak yeme izleri olan çocukların üçte ikisinden daha fazlasına eşlik eden en az bir psikiyatrik bozukluğun bulunduğu ve bu çocukların ebeveynlerinin yarısından fazlasında en az bir psikiyatrik hastalık, özellikle majör depresif bozukluk olduğu saptanan çalışmalar vardır.
Sonuçta tırnak yeme psikolojik bir hastalığın habercisi olabilir.
Kaynak; Nail Biting: A Habit or a Disease? – Rim M. Taleb, MD; Issam A. Shaarani, MD